اتومایزر Atomizer یا همان تانک یکی از مهم‌ترین قسمت دستگاه‌های ویپ است. چرا که کویل داخل آن قرار می‌گیرد و دارای مخزنی برای لیکویید (جویس) است. در واقع انتقال حرارت به جویس و تبدیل آن به بخار، به طور کامل در همین قسمت اتفاق می‌افتد.
به طور کلی اتومایزرها، بدنه‌ای از جنس استیل و مخزنی شیشه‌ای دارند. همچنین به صورت پیچی (اتصال ۵۱۰) به دستگاه متصل می‌شوند. در نتیجه بر روی تمام ویپ‌هایی که دارای اتصال ۵۱۰ هستند، می‌توان اتومایزر نصب کرد.
البته بر روی بعضی از دستگاه‌ها نیز با نصب تبدیل مخصوص، می‌توانید از اتومایزر استفاده کنید.
در حال حاضر ۲ نوع اتومایزر در بازار وجود دارد؛ اتومایزرهای ساب اهم و مکانیکال!. اتومایزرهای مکانیکال، خود دارای سه نوع RTA، RDTA و RDA هستند. در ادامه به صورت کامل راجع به همه آن‌ها توضیح خواهید داد.
اتومایزر های SUB-OHM
اتومایزرهای ساب اهم، جزء محبوب‌ترین اتومایزرها هستند و استفاده از آن‌ها بسیار ساده و بی دردسر است. به همین دلیل شرکت‌های تولید کننده ویپ، معمولا ساب اهم‌ها را به صورت پیش فرض به همراه ماد (بدنه دستگاه) عرضه می‌کنند.
حالا چرا استفاده از این نوع اتومایزرها راحتتر است؟ زیرا کویلی که داخل آن‌ها قرار می‌گیرد از نوع کویل‌های آماده می‌باشد. یعنی به صورت پیش ساخته، هم دارای المنت و هم دارای پنبه است. در نتیجه برای شروع ویپینگ، فقط کافیست کویل را از قسمت تعیین شده داخل اتومایزر قرار دهید، جویس را داخل مخزن بریزید و ویپینگ را آغاز کنید. به همین راحتی!
عمر کویل اتومایزرهای ساب اهم به میزان استفاده، نوع کام گرفتن، زمان کام گرفتن و نوع جویس شما بستگی دارد. اما به طور میانگین، عمر کویل‌ها از ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ پاف متغیر است. حواستان باشد که در صورت استفاده اشتباه، ممکن است در همان روزهای اول کویل‌تان بسوزد.
اتومایزر های RDA
قبل از توضیح درباره اتومایزر RDA، بگذارید اول توضیح کوتاهی درباره اتومایزرهای مکانیکال بدهیم. این نوع اتومایزرها بر خلاف اتومایزرهای ساب اهم، دارای کویل پیش ساخته نیستند. بلکه زحمت ساخت کویل را خودتان باید بکشید. یعنی المنت و پنبه را باید جداگانه تهیه نمایید و در قسمت دک (پایه) نصب کنید. شاید کار سختی به نظر برسد ولی یادتان باشد که هیچ زحمتی بدون پاداش نیست! چرا که این اتومایزرها به نسبت اتومایزرهای ساب اهم، طعم‌رسانی و حجم بخار بیشتری دارند.
خب حالا برویم سراغ اولین نوع از اتومایزرهای مکانیکال، یعنی اتومایزرهای RDA!
می‌توان گفت از بین مکانیکال‌ها، کار با RDA از بقیه سخت‌تر است. زیرا این اتومایزرها بدون مخزن هستند. در نتیجه پس از بستن کویل بر روی دک، باید لیکویید را به صورت قطره‌ای روی پنبه بریزید. به نحوی که پنبه کاملا به جویس آغشته شود. البته لازم است که این کار را پس از هر دو یا سه پاف، دوباره تکرار کنید.
اتومایزرهای RDA بین سایر اتومایزرهای مکانیکال، رتبه اول در طعم رسانی و حجم بخار را دارد.
اتومایزرهای RTA
اتومایزرهای RTA، شباهت بسیاری به اتومایزرهای ساب اهم دارند. با این تفاوت که به جای استفاده از کویل آماده، باید از کویل دست پیچ استفاده کنید. یعنی می‌توانید المنت دلخواه خود را تهیه کرده و همراه با پنبه بر روی دک آن به راحتی نصب کنید. البته این را باید در نظر داشت که اتومایزرهای RTA نسبت به ساب اهم، طعم‌رسانی بهتر و هزینه‌ی کمتری (برای تهیه کویل) دارند. همین‌طور به علت داشتن مخزن، استفاده از آن‌ها به نسبت اتومایزرهای RDA آسان‌تر می‌باشد.
اتومایزرهای RDTA
اتومایزرهای RDTA، مابین اتومایزرهای RDA و RTA قرار می‌گیرند. زیرا مانند RTA ها مخزن دارند ولی عملکردشان شبیه RDA ها می‌باشد.
حتما برایتان سوال پیش می‌آید که چگونه؟
در جواب باید بگویم مخزن این اتومایزر برخلاف RTA در زیر پایه (دک) قرار می‌گیرد. در نتیجه المنت و پنبه به صورت مستقیم با لیکویید در تماس نیستند. پس مانند اتومایزر RDA، طعم‌رسانی RDTA ها هم بسیار زیاد است. با این تفاوت که مخزن تعبیه شده در زیر، به صورت قطره چکانی جویس را به پنبه منتقل می‌کند. در نتیجه دردسر شما برای ریختن مداوم لیکویید، کاهش پیدا می‌کند.